Ludzie zazwyczaj nie boją się biedronek, motyli, koników polnych, jak i niektórych zwierząt, jak zajęcy, wiewiórek, jeży, saren. Motyle i biedronki nie są straszne dla człowieka i nie stanowią dla niego niebezpieczeństwa, lecz wiewiórki i inne napotkane w lesie lub w parku zwierzęta choć wyglądają miło, lecz mogą być niebezpieczne dla człowieka, gdyż mogą roznosić wściekliznę. A zwłaszcza należy unikać go wtedy, gdy dzikie zwierzę nie boją się ludzi, jest ufne i podchodzi do człowieka. Wtedy może to świadczyć o wściekliźnie, gdyż zdrowe dzikie zwierzę zawsze unika kontaktu z człowiekiem, a zarażone wścieklizną jest obojętne.
Wiele zwierząt budzi w ludziach strach, jak na przykład węże, dzikie świnie, lisy, wilki, niedźwiedzie. A także niektóre owady napawają ludzi lękiem i budzą w nich strach, a czasem nawet panikę. I tak na przykład wiele osób panicznie boi się os, pszczół, kleszczy, pająków i wszelkiego robactwa, które można spotkać od wiosny do jesieni. Najwięcej takich małych zwierzątek znajduje się na wsi, lecz miasto także nie jest od nich wolne. I słusznie, że wiele z nich jest przez nas omijanych, bo niektóre z nich są bardzo niebezpieczne, jak na przykład kleszcze. Również jad pszczeli może zagrażać życiu, gdy jest ktoś na niego uczulony.
Osy i pszczoły
Warto co nieco wiedzieć o najczęściej spotykanych owadach, jakimi są osy i pszczoły. W Polsce żyje około dwunastu gatunków os. Osa występują w Polsce zarówno na wsi, jak i w mieście. Już od kwietnia aż do października możemy spotkać gniazda pełne os. Osy swoje gniazda budują na ziemi, w ziemi, w norach, w dziuplach drzew, w otworach w domu, pod dachem domu. Budowę gniazda rozpoczyna królowa. To ona na wiosnę poszukuje miejsca na gniazdo. Po zbudowaniu gniazda królowa, która jest znacznie większa od os robotnic znosi jajka. Gniazdo os składa się z plastrów, a w nich znajdują się komory lęgowe, w których rozwijają się larwy.
Jak odróżnić pszczoły od osy?
Osy różnią się od pszczół ubarwieniem, oraz tym, że osy nie produkują miodu. Osy posiadają czarno-żółte ubarwienie, a pszczoły różne odcienie brązu i pomarańczowego koloru. Poza tym dorosłe pszczoły żywią się wyłącznie pokarmem roślinnym, a osy mogą spożywać również pokarm zwierzęcy. Różnią się również tym, że osy po użądleniu nie umierają jak pszczoły, bo nie tracą żądła. Pszczoły je tracą i dlatego umierają po użądleniu, gdyż żądło przyczepione jest do niektórych narządów wewnętrznych. I w chwili utraty żądła dochodzi do uszkodzenia tych narządów.
Co zrobić, gdy spotkamy gniazdo os? Zastosować spray na osy, czy jednak dać im żyć?
Użądlenie osy pospolitej jest co prawda bolesne, lecz dla większości osób nie jest szkodliwe dla zdrowia, oczywiście gdy nie jest ktoś uczulony. Zwalczanie os nie jest wskazane, gdyż robią one wiele dobrego. Co prawda, że osy nie robią miodu, lecz sprzątają pozostałości po uśmierconych zwierzętach i karmią tym swoje larwy. Osy często kojarzą nam się z niepotrzebnymi, natrętnymi i niebezpiecznymi owadami. Lecz osy są sprzymierzeńcem człowieka w walce ze szkodnikami roślin. Bo żywią się mszycami, gąsienicami, mączlikami, czyli szkodnikami niszczącymi plony. A sprzątając resztki z padniętych zwierząt oczyszczają środowisko.
